باب (۱۴): فضیلت علم
۷۳- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «بَيْنَا أَنَا نَائِمٌ أُتِيتُ بِقَدَحِ لَبَنٍ فَشَرِبْتُ حَتَّى إِنِّي لأَرَى الرِّيَّ يَخْرُجُ فِي أَظْفَارِي، ثُمَّ أَعْطَيْتُ فَضْلِي عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ». قَالُوا: فَمَا أَوَّلْتَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «الْعِلْمَ»». (بخارى:۸۲)
ترجمه: «عبد الله بن عمر بمی‌گوید: از رسول الله جشنیدم كه میفرمود: «در عالم رویا و خواب، یک لیوان شیر به من داده شد. شیر را نوشیدم تا آنكه خوب سیر شدم تا جائی كه سیری از ناخنهایم بیرون میآمد. سپس باقیمانده آن را به عمر بن خطاب دادم». صحابه عرض كردند: یا رسول الله! این خواب را چگونه تعبیر فرمودید؟ رسول اللهجفرمود: «آن را به علم تعبیر نمودم»».