ترجمه صحیح بخاری

باب(۴۸): شستن خون

۱۶۸- «عَنْ أَسْمَاءَ ل قَالَتْ: جَاءَتِ امْرَأَةٌ النَّبِيَّ ج فَقَالَتْ: أَرَأَيْتَ إِحْدَانَا تَحِيضُ فِي الثَّوْبِ، كَيْفَ تَصْنَعُ؟ قَالَ: «تَحُتُّهُ، ثُمَّ تَقْرُصُهُ بِالْمَاءِ، وَتَنْضَحُهُ، وَتُصَلِّي فِيهِ»».(بخارى:۲۲۷)

ترجمه: «از اسماء لروایت است كه زنی، نزد نبی اكرم جآمد و عرض كرد: اگر لباس، با خون حیض آلوده شود، چه باید كرد؟ رسول الله جفرمود: «نخست، آن را با دست، بدون آب، و سپس با آب بمال و بشوی. سپس در آن، نماز بخوان»».

۱۶۹- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: جَاءَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَبِي حُبَيْشٍ إِلَى النَّبِيِّ ج فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّي امْرَأَةٌ أُسْتَحَاضُ فَلا أَطْهُرُ، أَفَأَدَعُ الصَّلاةَ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «لا، إِنَّمَا ذَلِكِ عِرْقٌ، وَلَيْسَ بِحَيْضٍ، فَإِذَا أَقْبَلَتْ حَيْضَتُكِ فَدَعِي الصَّلاةَ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ فَاغْسِلِي عَنْكِ الدَّمَ ثُمَّ صَلِّي». وَقَالَ: «ثُمَّ تَوَضَّئِي لِكُلِّ صَلاةٍ حَتَّى يَجِيءَ ذَلِكَ الْوَقْتُ»». (بخارى:۲۲۸)

ترجمه: «ام المومنین؛ عایشه ل؛ می‌گوید: فاطمه بنت ابی حُبَیش نزد نبی اكرم جآمد و عرض كرد: ای پیامبر گرامی ج! به دلیل خون حیض، مدت زیادی ناپاک می‏شوم. آیا در این مدت، نماز را ترک كنم؟ رسول الله جفرمود: «خیر، زیرا این، خون حیض نیست بلكه خون رگی است كه پاره شده است. هنگامی كه روزهای قاعدگی ات فرا رسید، نماز نخوان. و هنگامی كه ایام قاعدگی ات به پایان رسید، غسل كن و نماز بخوان. البته برای هر نمازی، وضو بگیر تا اینكه دوران قاعدگی، فرا رسد»».