باب(۵۶): مسواک زدن
۱۷۹- «عَنْ أَبِي مُوسَى س قَالَ: أَتَيْتُ النَّبِيَّ ج فَوَجَدْتُهُ يَسْتَنُّ بِسِوَاكٍ بِيَدِهِ يَقُولُ: أُعْ أُعْ، وَالسِّوَاكُ فِي فِيهِ، كَأَنَّه يَتَهَوَّعُ».(بخارى:۲۴۴)
ترجمه: «ابوموسی اشعری سمی‌گوید: خدمت نبی اكرم جرسیدم. ایشان مسواكی در دست داشت و با صدای اُع، اُع مسواک می‌زد. یعنی چنان صدایی درمی آورد كه گویا استفراغ میكند».
۱۸۰- «عَنْ حُذَيْفَةَ س قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ ج إِذَا قَامَ مِنَ اللَّيْلِ يَشُوصُ فَاهُ بِالسِّوَاك».(بخارى:۲۴۵)
ترجمه: «حذیفه سمی‌گوید: شبها كه نبی اكرم جاز خواب بیدار میشد، دهان (مباركش) را با مسواک می‌شست و تمیز می‌كرد».