باب (۵۲): آوردن شتر در مسجد، هنگام ضرورت
۲۸۸- «عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ ل قَالَتْ: شَكَوْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ج أَنِّي أَشْتَكِي، قَالَ: «طُوفِي مِنْ وَرَاءِ النَّاسِ وَأَنْتِ رَاكِبَةٌ» فَطُفْتُ وَرَسُولُ اللَّهِ ج يُصَلِّي إِلَى جَنْبِ الْبَيْتِ يَقْرَأُ بِـ ﴿ٱلطُّورِ ١ وَكِتَٰبٖ مَّسۡطُورٖ ٢﴾[الطور: ۱-۲] ».(بخارى:۴۶۴)
ترجمه: «ام سلمه لمیگوید: به آنحضرت جگفتم كه من مریض هستم. ایشان فرمود: «شترت را سوار شو و از ورای طواف كنندگان، طواف كن». ام سلمه لمیگوید: من طواف كردم در حالی كه آنحضرت جدر كناركعبه به نماز ایستاده بود و سوره طور را میخواند».