ترجمه صحیح بخاری

باب (۳۳): آغاز "رمل"چگونه بود؟

۸۰۵- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: قَدِمَ رَسُولُ اللَّهِ ج وَأَصْحَابُه، فَقَالَ الْمُشْرِكُونَ: إِنَّهُ يَقْدَمُ عَلَيْكُمْ وَقَدْ وَهَنَهُمْ حُمَّى يَثْرِبَ، فَأَمَرَهُمُ النَّبِيُّ ج أَنْ يَرْمُلُوا الأَشْوَاطَ الثَّلاثَةَ، وَأَنْ يَمْشُوا مَا بَيْنَ الرُّكْنَيْنِ، وَلَمْ يَمْنَعْهُ أَنْ يَأْمُرَهُمْ أَنْ يَرْمُلُوا الأَشْوَاطَ كُلَّهَا إِلاَّ الإِبْقَاءُ عَلَيْهِمْ».(بخارى: ۱۶۰۲)

ترجمه: «عبد الله بن عباس بمی‌گوید: هنگامی كه رسول ‏الله جو صحابه (برای انجام عمره) به مكه آمدند، مشركین گفتند: مسلمانانی كه نزد شما می‏آیند، تب یثرب، آنان را ضعیف و ناتوان كرده است. بدین جهت، رسول ‏الله جبه تمام همراهان، دستور داد تا در سه شوط اول طواف، رمل نمایند. (یعنی گام‌های نزدیک به هم و تندی‏ بردارند و شانه‌هایشان را حركت دهند تا مشركان چنین نپندارند كه آنان ضعیف و ناتوان هستند). ولی در میان ركن یمانی و حجر الأسود، بطور عادی راه بروند. گفتنی است كه آنحضرت جصرفا بخاطر شفقت و ترحم به حال حجاج، دستور نداد تا در هر هفت شوط، «رمل» نمایند».