ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۱): بیرون رفتن زنان برای قضای حاجت

۱۲۰- «عَنْ عَائِشَةَ س: أَنَّ أَزْوَاجَ النَّبِيِّ ج كُنَّ يَخْرُجْنَ بِاللَّيْلِ إِذَا تَبَرَّزْنَ إِلَى الْمَنَاصِعِ، وَهُوَ صَعِيدٌ أَفْيَحُ، فَكَانَ عُمَرُ يَقُولُ لِلنَّبِيِّ ج: احْجُبْ نِسَاءَكَ، فَلَمْ يَكُنْ رَسُولُ اللَّهِ ج يَفْعَلُ، فَخَرَجَتْ سَوْدَةُ بِنْتُ زَمْعَةَ، زَوْجُ النَّبِيِّ ج لَيْلَةً مِنَ اللَّيَالِي عِشَاءً، وَكَانَتِ امْرَأَةً طَوِيلَةً، فَنَادَاهَا عُمَرُ: أَلا قَدْ عَرَفْنَاكِ يَا سَوْدَةُ، حِرْصًا عَلَى أَنْ يَنْزِلَ الْحِجَابُ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ آيَةَ الْحِجَابِ».(بخارى:۱۴۶)

ترجمه: «ام المومنین عایشه لمی‏فرماید: همسران رسول الله جشب‏ها، برای قضای حاجت به طرف مناصع كه میدانی وسیع بود، می‌رفتند. عمر سعرض كرد: ای رسول الله ج! به همسران خود دستور دهید تا در حجاب باشند. امّا رسول الله جچنین نكردند تا اینكه شبی، سوده بنت زمعه؛ همسر رسول الله جكه خانمی بلند قامت بود، برای قضای حاجت بیرون رفت. عمرسبه امید اینكه برای حجاب حكمی نازل شود، (و نیز سوده را متوجه سازد) گفت: ای سوده! ما تو را شناختیم. بعد از آن، خداوند حكم حجاب را نازل فرمود».