ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۴): پناه خواستن از بُخل

۲۰۵۹- «عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِيْ وَقَّاصٍ س: أنَّ رَسُولَ اللهِ ج كان يَأْمُرُ بِخَمْسٍ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا ـ يَعْنِي فِتْنَةَ الدَّجَّالِ ـ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ»».(بخارى: ۶۳۶۵)

ترجمه: «سعد بن ابی وقاص سمی‌گوید: رسول الله جبه پناه خواستن از پنج چیز، دستور می‌داد و می‌فرمود: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ». یعنی خدایا! از بخل، بزدلی، فرتوت شدنی كه باعث ذلت گردد، فتنه دنیا (دجال) و عذاب قبر، به تو پناه می‌برم»».