باب (۷۱): پس از رمی دو جمره (اول و دوم) در مکانی هموار، رو به قبله ایستاد
۸۵۱- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب أَنَّهُ كَانَ يَرْمِي الْجَمْرَةَ الدُّنْيَا بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ يُكَبِّرُ عَلَى إِثْرِ كُلِّ حَصَاةٍ ثُمَّ يَتَقَدَّمُ حَتَّى يُسْهِلَ فَيَقُومَ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ فَيَقُومُ طَوِيلاً وَيَدْعُو وَيَرْفَعُ يَدَيْهِ ثُمَّ يَرْمِي الْوُسْطَى ثُمَّ يَأْخُذُ ذَاتَ الشِّمَالِ فَيَسْتَهِلُ وَيَقُومُ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ فَيَقُومُ طَوِيلاً وَيَدْعُو وَيَرْفَعُ يَدَيْهِ وَيَقُومُ طَوِيلاً ثُمَّ يَرْمِي جَمْرَةَ ذَاتِ الْعَقَبَةِ مِنْ بَطْنِ الْوَادِي وَلا يَقِفُ عِنْدَهَا ثُمَّ يَنْصَرِفُ فَيَقُولُ هَكَذَا رَأَيْتُ النَّبِيَّ ج يَفْعَلُهُ».(بخارى: ۱۷۵۱)
ترجمه: «از ابن عمر بروایت است كه وی جمره اولی را هفت سنگ ریزه میزد و بعد از هر سنگ ریزه، تكبیر میگفت. سپس، اندكی جلو میرفت و در جای هموار، میایستاد، آنگاه رو به قبله مینمود و دستهایش را بلند میكرد و تا مدت زیادی، دعا میكرد. بعد، جمره وسطی را سنگ میزد. آنگاه، به طرف چپ میرفت و بر زمین همواری، میایستاد و رو به قبله میكرد و دستها را بلند مینمود و تا مدت زیادی، دعا میكرد. و بعد، از تهِ دره به رمی جمره عقبه میپرداخت ولی در آنجا توقف نمیكرد. در پایان، میگفت: رسول الله جرا دیدم كه چنین رمی، میكرد».