باب (۲۱): درباره حجام
۹۹۶- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س قَالَ: حَجَمَ أَبُو طَيْبَةَ رَسُولَ اللَّهِ ج، فَأَمَرَ لَهُ بِصَاعٍ مِنْ تَمْرٍ وَأَمَرَ أَهْلَهُ أَنْ يُخَفِّفُوا مِنْ خَرَاجِهِ».(بخارى: ۲۱۰۲)
ترجمه: «انس بن مالک سمیگوید: ابوطیبه (جهت مداوا) رسول الله جرا حجامت كرد. رسول اكرم جدستور داد تا یک صاع خرما به وی بدهند و به مأموران جمعآوری مالیات، امر فرمود كه برای وی تخفیف قایل شوند».
۹۹۷- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: احْتَجَمَ النَّبِيُّ ج وَأَعْطَى الَّذِي حَجَمَهُ، وَلَوْ كَانَ حَرَامًا لَمْ يُعْطِهِ».(بخارى: ۲۱۰۳)
ترجمه: «ابن عباس بمیگوید: رسول الله جحجامت كرد و اجرت حَجّام را پرداخت نمود. اگر مزد حجامت حرام میبود، رسول الله جآن را نمیپرداخت».