باب (۳۸): کسیکه پس از تناول نمودن سویق، به مضمضه کردن اکتفا کند و وضو نگیرد
۱۵۶- «عَنْ سُوَيْدِ بْنِ النُّعْمَانِ س: أَنَّهُ خَرَجَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ج عَامَ خَيْبَرَ، حَتَّى إِذَا كَانُوا بِالصَّهْبَاءِ، وَهِيَ أَدْنَى خَيْبَرَ، فَصَلَّى الْعَصْرَ، ثُمَّ دَعَا بِالأَزْوَادِ، فَلَمْ يُؤْتَ إِلا بِالسَّوِيقِ، فَأَمَرَ بِهِ فَثُرِّيَ، فَأَكَلَ رَسُولُ اللَّهِ ج وَأَكَلْنَا، ثُمَّ قَامَ إِلَى الْمَغْرِبِ، فَمَضْمَضَ وَمَضْمَضْنَا، ثُمَّ صَلَّى وَلَمْ يَتَوَضَّأْ».(بخارى:۲۰۹)
ترجمه: «سوید بن نعمان سمیگوید: در فتح خیبر، همراه رسول الله جبودم. رسول خدا جوقتی به منطقه صهباء، در نزدیكی خیبر، رسید، نماز عصر را خواند. سپس دستور داد تا هر كس كه توشهای دارد، حاضر كند. فقط اندكی آرد جَوی برشته شده آوردند. رسول الله جدستور داد تا آنها را با آب، تَر نمایند. آنگاه، رسول خدا جو ما از آن، خوردیم. سپس هنگامی كه نبی اكرمجبرای نماز مغرب برخاست، مضمضه نمود و ما نیز مضمضه نمودیم و بدون اینكه وضو بگیرد، نماز مغرب را بجای آورد».
۱۵۷- «عَنْ مَيْمُونَةَ ل: أَنَّ النَّبِيَّ ج أَكَلَ عِنْدَهَا كَتِفًا، ثُمَّ صَلَّى وَلَمْ يَتَوَضَّأْ».(بخارى:۲۱۰)
ترجمه: «ام المؤمنین؛ میمونه ل؛ میفرماید: نبی اكرم جدر خانه من، گوشت شانه گوسفند تناول نمود و بدون اینكه وضو بگیرد، نماز خواند».