باب (۱۱): حج گزاردن به نیابت از میت
۸۹۰- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب أَنَّ امْرَأَةً مِنْ جُهَيْنَةَ جَاءَتْ إِلَى النَّبِيِّ ج فَقَالَتْ: إِنَّ أُمِّي نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ فَلَمْ تَحُجَّ حَتَّى مَاتَتْ، أَفَأَحُجُّ عَنْهَا؟ قَالَ: «نَعَمْ حُجِّي عَنْهَا أَرَأَيْتِ لَوْ كَانَ عَلَى أُمِّكِ دَيْنٌ أَكُنْتِ قَاضِيَةً؟ اقْضُوا اللَّهَ فَاللَّهُ أَحَقُّ بِالْوَفَاءِ»».(بخارى:۱۸۵۲)
ترجمه: «از ابن عباس بروایت است كه یكی از زنان طایفه جهینه، نزد رسول الله جآمد و گفت: مادرم نذر كرده بود كه به حج برود، ولی موفق نشد و فوت كرد. آیا من میتوانم از طرف او، حج كنم؟ رسول الله جفرمود: «بلی، از طرف او، حج كن. اگر مادرت بدهكار میبود، آیا بدهكاریش را پرداخت نمیكردی؟ پس وام خدا را ادا كن. زیرا ادای حق خدا، واجبتر است»».