باب (۴۰): بنای مسجد
۲۷۶- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب قَالَ: إنَّ الْمَسْجِدَ كَانَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ج مَبْنِيًّا بِاللَّبِنِ، وَسَقْفُهُ الْجَرِيدُ وَعُمُدُهُ خَشَبُ النَّخْلِ، فَلَمْ يَزِدْ فِيهِ أَبُو بَكْرٍ شَيْئًا، وَزَادَ فِيهِ عُمَرُ، وَبَنَاهُ عَلَى بُنْيَانِهِ فِي عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ج بِاللَّبِنِ وَالْجَرِيدِ، وَأَعَادَ عُمُدَهُ خَشَبًا، ثُمَّ غَيَّرَهُ عُثْمَانُ، فَزَادَ فِيهِ زِيَادَةً كَثِيرَةً، وَبَنَى جِدَارَهُ بِالْحِجَارَةِ الْمَنْقُوشَةِ وَالْقَصَّةِ، وَجَعَلَ عُمُدَهُ مِنْ حِجَارَةٍ مَنْقُوشَةٍ، وَسَقَفَهُ بِالسَّاجِ».(بخارى:۴۴۶)
ترجمه: «عبد الله بن عمر بمی‌گوید: دیوارهای مسجد النبی در عهد مبارک رسول الله جاز خشت خام، سقف آن از شاخه‌های درخت خرما و ستونهایش از تنه آن، ساخته شده بود. ابوبكر سآن را توسعه نداد. عمر سدر عهد خلافت خویش، آن را قدری توسعه داد و مانند زمان رسول الله جاز خشت خام و شاخه‌های درخت خرما استفاده كرد و ستونهایش را از چوب، ساخت. بعد از آن، عثمان سآن را توسعه داد و تغییرات زیادی در آن بوجود آورد. دیوارهای مسجد را با سنگهای منقش، ساخت و گچكاری نمود. و در ساختن ستون‌ها نیز از سنگهای منقش، استفاده كرد. و سقفش را از چوب ساج، ساخت. (نوعی چوب معروف و مقاوم كه از هند آورده می‌شود)».