باب (۴): کسی که ضامن ادای وام میتی بشود، نمیتواند از تعهد خود بازگردد
۱۰۵۴- «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ ب قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «لَوْ قَدْ جَاءَ مَالُ الْبَحْرَيْنِ قَدْ أَعْطَيْتُكَ هَكَذَا وَهَكَذَا وَهَكَذَا» فَلَمْ يَجِئْ مَالُ الْبَحْرَيْنِ حَتَّى قُبِضَ النَّبِيُّ ج فَلَمَّا جَاءَ مَالُ الْبَحْرَيْنِ أَمَرَ أَبُو بَكْرٍ فَنَادَى: مَنْ كَانَ لَهُ عِنْدَ النَّبِيِّ ج عِدَةٌ أَوْ دَيْنٌ فَلْيَأْتِنَا فَأَتَيْتُهُ، فَقُلْتُ: إِنَّ النَّبِيَّ ج قَالَ: لِي كَذَا وَكَذَا فَحَثَى لِي حَثْيَةً فَعَدَدْتُهَا فَإِذَا هِيَ خَمْسُ مِائَةٍ وَقَالَ خُذْ مِثْلَيْهَا».(بخارى:۲۲۹۶)
ترجمه: «جابر بن عبد الله بمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «اگر مال بحرین برسد، این قدر و این قدر این قدر، به تو خواهم داد». اما مال بحرین نرسید تا اینكه رسول الله جرحلت كرد. وقتی اموال بحرین رسید، ابوبكر سدستور داد، اعلام كنند: هركس كه رسول الله جبه او وعده داده، یا از آنحضرت جقرضی میخواهد، نزد ما بیاید. جابر بن عبد الله سمیگوید: نزد ابوبكر سرفتم و گفتم: رسول الله به من چنین فرمود: (كه اگر مال بحرین بیاید، فلان مبلغ را به تو خواهم داد). ابوبكر سیك مشت پر، به من داد. و بعد از شمردن، دیدم كه پانصد درهم هستند. سپس، فرمود: دو برابر آنچه به تو دادم، بردار».