باب (۲۱): دور نگهد اشتن بازوها هنگام سجده
۲۵۳- «عَنْ عَبْدِ الله بْنِ مَالِكٍ ابْنِ بُحَيْنَةَ س: أَنَّ النَّبِيَّ ج كَانَ إِذَا صَلَّى فَرَّجَ بَيْنَ يَدَيْهِ، حَتَّى يَبْدُوَ بَيَاضُ إِبْطَيْهِ».(بخارى:۳۹۰)
ترجمه: «عبدالله بن مالک بن بحینه سمی‌گوید: رسول الله جهنگام سجده، دستهایش را چنان از پهلو دور می‌داشت كه سپیدی زیر بغلهایش، دیده میشد».