ترجمه صحیح بخاری

باب (۲): مسجد قبا

۶۱۶- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب:أَنَّهُ كَانَ لا يُصَلِّي مِنَ الضُّحَى إِلاَّ فِي يَوْمَيْنِ: يَوْمَ يَقْدَمُ بِمَكَّةَ فَإِنَّهُ كَانَ يَقْدَمُهَا ضُحًى، فَيَطُوفُ بِالْبَيْتِ، ثُمَّ يُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ خَلْفَ الْمَقَامِ، وَيَوْمَ يَأْتِي مَسْجِدَ قُبَاءٍ، فَإِنَّهُ كَانَ يَأْتِيهِ كُلَّ سَبْتٍ، فَإِذَا دَخَلَ الْمَسْجِدَ كَرِهَ أَنْ يَخْرُجَ مِنْهُ حَتَّى يُصَلِّيَ فِيهِ، قَالَ: وَكَانَ يُحَدِّثُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج كَانَ يَزُورُهُ رَاكِبًا وَمَاشِيًا، قَالَ: وَكَانَ يَقُولُ: إِنَّمَا أَصْنَعُ كَمَا رَأَيْتُ أَصْحَابِي يَصْنَعُونَ، وَلا أَمْنَعُ أَحَدًا أَنْ يُصَلِّيَ فِي أَيِّ سَاعَةٍ شَاءَ مِنْ لَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ، غَيْرَ أَنْ لا تَتَحَرَّوْا طُلُوعَ الشَّمْسِ وَلا غُرُوبَهَا».(بخارى:۱۱۹۱، ۱۱۹۲)

ترجمه: «از عبد الله بن عمر بروایت است كه او نماز چاشت نمی‌خواند، مگر در دو روز. نخست، روزی كه وارد مكه می‌شد. یعنی هنگامی كه می‌خواست وارد شهر شود، وقت چاشت وارد می‌شد. ابتدا، خانه كعبه را طواف می‌كرد. سپس، دو ركعت نماز، در مقام ابراهیم می‌خواند.دوم، روزهای شنبه كه به مسجد قبا می‌رفت. وقتی وارد مسجد می‌شد، دوست نداشت بدون خواندن نماز، از آنجا بیرون رود. (بدین جهت در آنجا، نماز می‌خواند).

عبد الله بن عمر بمی‌گوید: رسول الله جگاهی پیاده و گاهی سواره، به زیارت مسجد قبا می‌رفت. من همان كاری را انجام می‌دهم كه سایر دوستانم می‌كنند. و هیچ كس را از خواندن نماز، در سایر اوقات شبانه روز، منع نمی‌كنم. البته هنگام طلوع و غروب آفتاب، نماز نخوانید».