ترجمه صحیح بخاری

باب(۲۲): نمازهای قضایی ومانند آن را میتوان بعد از عصر، خواند

۳۵۶-عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: وَالَّذِي ذَهَبَ بِهِ، مَا تَرَكَهُمَا حَتَّى لَقِيَ اللَّهَ وَمَا لَقِيَ اللَّهَ تَعَالَى حَتَّى ثقُلَ عَنِ الصَّلاةِ، وَكَانَ يُصَلِّي كَثيرًا مِنْ صَلاتِهِ قَاعِدًا، تَعْنِي الرَّكْعَتَيْنِ بَعْدَ الْعَصْرِ، وَكَانَ النَّبِيُّ ج يُصَلِّيهِمَا، وَلا يُصَلِّيهِمَا فِي الْمَسْجِدِ، مَخَافَةَ أَنْ يُثقِّلَ عَلَى أُمَّتِهِ، وَكَانَ يُحِبُّ مَا يُخَفِّفُ عَنْهُمْ».(بخارى:۵۹۰)

ترجمه: «عایشه لمی‌فرماید: سوگند به ذاتی كه آنحضرت جرا از این دنیا برد كه رسول خدا جخواندن دو ركعت بعد از نماز عصر را تا هنگام رحلت، ترک نفرمود. و ایشان، زمانی رحلت كرد كه نماز خواندن برایش دشوار گردید و بسیاری از نمازهایش را نشسته می‌خواند. وچون آنحضرت جهمیشه تخفیف را برای امت خود دوست داشت، این دو ركعت را در مسجد نمی‌خواند تا مبادا باعث زحمت امت گردد».

۳۵۷- وَعَنْهَا ل قَالَتْ: رَكْعَتَانِ لَمْ يَكُنْ رَسُولُ اللَّهِ ج يَدَعُهُمَا سِرًّا وَلا عَلانِيَةً، رَكْعَتَانِ قَبْلَ صَلاةِ الصُّبْحِ، وَرَكْعَتَانِ بَعْدَ الْعَصْرِ».(بخارى:۵۹۲)

ترجمه: «عایشه لمی‌گوید: رسول الله جدو ركعتِ قبل از نماز صبح و دو ركعتِ بعد از نماز عصر را در هیچ حالتی ـ پنهان و آشكار ـ ترک نمی‌كرد».