باب (۳۵): فروختن غلام زناکار
۱۰۱۶- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «إِذَا زَنَتِ الأَمَةُ فَتَبَيَّنَ زِنَاهَا فَلْيَجْلِدْهَا وَلا يُثَرِّبْ، ثُمَّ إِنْ زَنَتْ فَلْيَجْلِدْهَا وَلا يُثَرِّبْ، ثُمَّ إِنْ زَنَتِ الثَّالِثَةَ فَلْيَبِعْهَا وَلَوْ بِحَبْلٍ مِنْ شَعَرٍ»».(بخارى: ۲۱۵۲)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «هرگاه، كنیز كسی زنا كند و كارش ثابت شود او را شلاق بزند و به سرزنش اكتفا نكند. بار دوم اگر زنا كرد، باز هم او را شلاق بزند و به سرزنش، بسنده نكند. و اگر بار سوم مرتكب زنا شد، او را بفروشد، اگر چه در برابر یک ریسمان بافته شده از مو باشد»».