باب (۳۳): نماز خواندن بر زنی که در دوران نفاس، در گذشته است
۶۶۶- «عَنْ سَمُرَةَ بْنِ جُنْدَبٍ س قَالَ: صَلَّيْتُ وَرَاءَ النَّبِيِّ ج عَلَى امْرَأَةٍ مَاتَتْ فِي نِفَاسِهَا، فَقَامَ عَلَيْهَا وَسَطَهَا».(بخارى: ۱۳۳۱)
ترجمه: «سمره بن جندب سمی‌گوید: همراه رسول الله جبر زنی كه ایام نفاس (زایمان) فوت كرده بود, نماز جنازه خواندیم. آنحضرت جمقابل كمر میت، ایستاد. (و نماز خواند)».