باب(۴۰): وضو گرفتن پس از خواب و کسیکه پس از خواب سبک، وضو را لازم نمی‌داند
۱۵۹- «عَنْ عَائِشَةَ ل: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «إِذَا نَعَسَ أَحَدُكُمْ وَهُوَ يُصَلِّي فَلْيَرْقُدْ، حَتَّى يَذْهَبَ عَنْهُ النَّوْمُ، فَإِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا صَلَّى وَهُوَ نَاعِسٌ لا يَدْرِي لَعَلَّهُ يَسْتَغْفِرُ فَيَسُبُّ نَفْسَهُ»».(بخارى:۲۱۲)
ترجمه: «از عایشه لروایت است كه رسول الله جفرمود: «هرگاه، كسی از شما در نماز، چرت زد، بخوابد تا خوابش زایل شود. زیرا چه بسا كسی از شما كه در حالت خواب آلودگی نماز می‌خواند، بدون اینكه بداند، بجای استغفار، خودش را نفرین كند»».
۱۶۰- «عَنْ أَنَسٍ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِذَا نَعَسَ أَحَدُكُمْ فِي الصَّلاةِ فَلْيَنَمْ حَتَّى يَعْلَمَ مَا يَقْرَأُ»».(بخارى:۲۱۳)
ترجمه: «انس سمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «هر گاه، یكی از شما در نماز، چرت زد، بخوابد (و پس از آن، نماز بخواند) تا بداند كه چه می‌خواند»».