ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۳): موی مجعّد

۱۹۷۶- «عَنْ أَنَسِ بْنَ مَالِكٍ س قَالَ: كَانَ شَعَرُ رَسُولِ اللَّهِ ج رَجِلا لَيْسَ بِالسَّبِطِ، وَلا الْجَعْدِ، بَيْنَ أُذُنَيْهِ وَعَاتِقِهِ».(بخارى: ۵۹۰۵)

ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: موهای رسول الله جنه لَخت بود و نه مجعّد. بلكه حالت دار بود و تا میان شانه و گوشهایش می‌رسید».

۱۹۷۷- «عَنْ أَنَسٍ س قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ ج ضَخْمَ الْيَدَيْنِ وَالْقَدَمَيْنِ، حَسَنَ الْوَجْهِ، لَمْ أَرَ بَعْدَهُ، وَلا قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَكَانَ بَسِطَ الْكَفَّيْنِ».(بخارى: ۵۹۰۷)

ترجمه: «انس سمی‌گوید: نبی اكرم جدستها و پاهای درشت, صورتی زیبا و پنجه‌هایی پهن داشت و من قبل و بعد از ایشان, فردی مانند او ندیدم».