ترجمه صحیح بخاری

باب (۵): فضیلت معوِّذات

۱۷۹۲- «عَنْ عَائِشَةَ ل: أَنَّ النَّبِيَّ ج كَانَ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ كُلَّ لَيْلَةٍ، جَمَعَ كَفَّيْهِ ثُمَّ نَفَثَ فِيهِمَا، فَقَرَأَ فِيهِمَا: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ﴾وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾ثُمَّ يَمْسَحُ بِهِمَا مَا اسْتَطَاعَ مِنْ جَسَدِهِ، يَبْدَأُ بِهِمَا عَلَى رَأْسِهِ وَوَجْهِهِ، وَمَا أَقْبَلَ مِنْ جَسَدِهِ، يَفْعَلُ ذَلِكَ ثَلاثَ مَرَّاتٍ».(بخارى: ۵۰۱۷)

ترجمه: «عایشه لمی‌گوید: نبی اكرم جهر شب، هنگامی كه كه به رختخواب می‌رفت، كف دستهایش را به هم نزدیک می‌كرد و سوره‌های اخلاص و فلق و ناس را می‌خواند و در آنها می‌دمید. سپس از سر و صورت و قسمت جلوی بدنش شروع می‌نمود و تا جایی كه می‌توانست مسح می‌كرد و این كار را سه بار، تكرار می‌نمود».