ترجمه صحیح بخاری

باب (۴۲): تعریف و تمجید از میت

۶۸۰- «عن أَنَسٍ س يَقُولُ: مَرُّوا بِجَنَازَةٍ فَأَثْنَوْا عَلَيْهَا خَيْرًا، فَقَالَ النَّبِيُّ ج: «وَجَبَتْ». ثُمَّ مَرُّوا بِأُخْرَى فَأَثْنَوْا عَلَيْهَا شَرًّا، فَقَالَ: «وَجَبَتْ». فَقَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ س: مَا وَجَبَتْ؟ قَالَ: «هَذَا أَثْنَيْتُمْ عَلَيْهِ خَيْرًا فَوَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ، وَهَذَا أَثْنَيْتُمْ عَلَيْهِ شَرًّا فَوَجَبَتْ لَهُ النَّارُ، أَنْتُمْ شُهَدَاءُ اللَّهِ فِي الأَرْضِ»».(بخارى: ۱۳۶۷)

ترجمه: «انس سمی‌گوید: آنها (صحابه) از كنار جنازه‌ای گذشتند و او را تعریف كردند. رسول الله جفرمود: «واجب شد». سپس، از كنار جنازه دیگری گذشتند و آن را نكوهش كردند. رسول الله جفرمود: «واجب شد». عمرسپرسید: یا رسول الله! چه چیز واجب شد؟ رسول الله جفرمود: «میتی را كه شما تعریف كردید، بهشت برایش واجب شد و میتی را كه شما او را نكوهش كردید، دوزخ برای او واجب شد. شما شاهدان خداوند در روی زمین هستید»».

۶۸۱- «عَنْ عُمَرَ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «أَيُّمَا مُسْلِمٍ شَهِدَ لَهُ أَرْبَعَةٌ بِخَيْرٍ، أَدْخَلَهُ اللَّهُ الْجَنَّةَ». فَقُلْنَا وَثَلاثَةٌ؟ قَالَ: «وَثَلاثَةٌ». فَقُلْنَا: وَاثْنَانِ؟ قَالَ: «وَاثْنَانِ». ثُمَّ لَمْ نَسْأَلْهُ عَنِ الْوَاحِدِ».(بخارى: ۱۳۶۸)

ترجمه: «عمر سمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «خداوند هر میت مسلمانی را كه چهار نفر به خوب بودنش گواهی دهند, وارد بهشت خواهد كرد.

عمر سمی‌گوید: پرسیدیم: اگر سه نفر گواهی دهند, چطور است؟ رسول خدا جفرمود: «اگر سه نفر گواهی دهند نیز چنین خواهد بود». دوباره پرسیدیم: اگر دو نفر گواهی دهند؟ آنحضرت جفرمود: اگر دو نفر گواهی دهند نیز چنین می‌شود». درباره گواهی دادن یک نفر, سوال نكردیم».