باب (۵۹): این سخن خداوند عز وجل که میفرماید: «پروردگارا! این عذاب را از ما بردار. ما ایمان میآوریم» [دخان: ۱۲]
۱۷۵۴- «فِيْهِ حَدِيْثٌ لاِبْنِ مَسْعُوْدٍ الْمُتَقَدَّمِ فِي سُوْرَةِ الرُّوْمِ، زَادَ فِي هَذِهِ الرِّوَايَةِ: قَالُوا: ﴿رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ ١٢﴾[الدخان: ۱۲] . فَقِيلَ لَهُ: إِنْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَادُوا، فَدَعَا رَبَّهُ فَكَشَفَ عَنْهُمْ، فَعَادُوا فَانْتَقَمَ اللَّهُ مِنْهُمْ يَوْمَ بَدْرٍ».(بخارى: ۴۸۲۲)
ترجمه: «قبلاً حدیث ابن مسعود در تفسیر سوره روم، بیان شد. در اینجا علاوه بر آن، آمده است كه مشركین گفتند: پروردگارا! این عذاب را از ما بردار. ما ایمان میآوریم. به رسول الله جگفته شد: اگر عذاب از آنها برداشته شود، دوباره به كفر بر میگردند. با وجود این، رسول خدا جنزد پروردگارش، دعا كرد و خداوند هم عذاب را از آنان، برداشت. ولی آنها بار دیگر به سوی كفر، بازگشتند. آنگاه، خداوند در روز بدر، از آنان، انتقام گرفت».