باب (۴): کسی که حق خود را بدون اجازۀ حاکم از کسی بگیرد و یا قصاص نماید
۲۱۴۹- «عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ سقَالَ: سَمِعْتُ رَسُوْلَ اللهِ ج يَقُوْلُ: «لَوِ اطَّلَعَ فِي بَيْتِكَ أَحَدٌ وَلَمْ تَأْذَنْ لَهُ فَخَذَفْتَهُ بِحَصَاةٍ فَفَقَأْتَ عَيْنَهُ مَا كَانَ عَلَيْكَ مِنْ جُنَاحٍ»».(بخارى: ۶۸۸۸)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: شنیدم که رسول الله جمیفرمود: «اگر کسی بدون اجازه، به داخل خانه ات نگاه کرد و تو با پرتاب سنگریزه؛ چشماش را کور کردی، هیچ گناهی بر تو نیست»».