ترجمه صحیح بخاری

باب(۵۱): افتادن نجاست در روغن یا آب

۱۷۳- «عَنْ مَيْمُونَةَ ل: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج سُئِلَ عَنْ فَأْرَةٍ سَقَطَتْ فِي سَمْنٍ، فَقَالَ: «أَلْقُوهَا وَمَا حَوْلَهَا فَاطْرَحُوهُ وَكُلُوا سَمْنَكُمْ»».(بخارى:۲۳۵)

ترجمه: «ام المومنین؛ میمونه ل؛ روایت می‌كند كه: از رسول الله جدرباره موشی كه در روغن افتاده باشد، سؤال شد. آنحضرت جفرمود: «موش و مقداری از روغن ‏های اطراف آن را بیرون بریزید و بقیه روغن را بخورید»».

۱۷۴- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «كُلُّ كَلْمٍ يُكْلَمُهُ الْمُسْلِمُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَكُونُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَهَيْئَتِهَا، إِذْ طُعِنَتْ تَفَجَّرُ دَمًا، اللَّوْنُ لَوْنُ الدَّمِ، وَالْعَرْفُ عَرْفُ الْمِسْكِ»».(بخارى:۲۳۷)

ترجمه: «از ابوهریره سروایت است كه نبی اكرم جفرمود: «هر زخمی را كه مسلمان در راه خدا ببیند، روز قیامت، آن زخم، تازه می‌شود و خون از آن، جاری می‌گردد. رنگ زخم، مانند رنگ خون، و عطر و بویش مانند مشک، معطر خواهد بود»».