باب (۱۱): هنگام خواب، نباید آتشی در خانه، روشن بماند
۲۰۴۴- «عَنْ أَبِي مُوسَى س قَالَ: احْتَرَقَ بَيْتٌ بِالْمَدِينَةِ عَلَى أَهْلِهِ مِنَ اللَّيْلِ، فَحُدِّثَ بِشَأْنِهِمُ النَّبِيُّ ج قَالَ: «إِنَّ هَذِهِ النَّارَ إِنَّمَا هِيَ عَدُوٌّ لَكُمْ، فَإِذَا نِمْتُمْ فَأَطْفِئوهَا عَنْكُمْ»».(بخارى: ۶۲۹۴)
ترجمه: «ابوموسی اشعری سمی‌گوید: در یكی از شبها، خانه‌ای در مدینه با ساكنانش آتش گرفت. ماجرای آنان را با نبی اكرم جدرمیان گذاشتند. رسول خدا جفرمود: «آتش، دشمن شما است. پس هر گاه، خواستید بخوابید, آن را خاموش كنید»».