ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۶): کسیکه فقط هنگام خارج شدن چیزی

از سبیلین، وضو را لازم می‌داند

۱۳۶- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «لا يَزَالُ الْعَبْدُ فِي صَلاةٍ مَا كَانَ فِي الْمَسْجِدِ يَنْتَظِرُ الصَّلاةَ مَا لَمْ يُحْدِثْ»».(بخارى:۱۷۶)

ترجمه: «ابو هریره سروایت می‌كند كه نبی اكرم جفرمود: «تا زمانی كه انسان در مسجد بنشیند ومنتظر نماز بماند، و وضویش نشكند، در حال نماز، بشمار می‌رود»».

۱۳۷- «عَنْ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ س قال: سَأَلتُ عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ س قُلْتُ: أَرَأَيْتَ إِذَا جَامَعَ فَلَمْ يُمْنِ؟ قَالَ عُثْمَانُ: يَتَوَضَّأُ كَمَا يَتَوَضَّأُ لِلصَّلاةِ، وَيَغْسِلُ ذَكَرَهُ. قَالَ عُثْمَانُ: سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ج. فَسَأَلْتُ عَنْ ذَلِكَ عَلِيًّا، وَالزُّبَيْرَ، وَطَلْحَةَ، وَأُبَيَّ بْنَ كَعْبٍ، فَأَمَرُوني بِذَلِكَ».(بخارى:۱۷۹)

ترجمه: «زید بن خالد سمی‌گوید: از عثمان بن عفان سپرسیدم: اگر هنگام جماع، منی خارج نشود، حكم آن چیست؟ فرمود: نخست، عضو تناسلی را بشوید. سپس، همانطور كه برای نماز، وضو می‌گیرند، وضو بگیرد. عثمان سگفت: من از رسول الله جچنین شنیدم. راوی (یعنی زیدبن خالد) می‌گوید: این مسأله را از علی، طلحه، زبیر و ابی بن كعب شنیز پرسیدم، آنها هم، همین پاسخ را به من دادند».

۱۳۸- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج أَرْسَلَ إِلَى رَجُلٍ مِنَ الأَنْصَارِ، فَجَاءَ وَرَأْسُهُ يَقْطُرُ، فَقَالَ النَّبِيُّ ج: «لَعَلَّنَا أَعْجَلْنَاكَ»؟ فَقَالَ: نَعَمْ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «إِذَا أُعْجِلْتَ أَوْ قُحِطْتَ فَعَلَيْكَ الْوُضُوءُ»».(بخارى:۱۸۰)

ترجمه: «ابوسعید خدری سمی‌گوید: رسول الله جیک مرد انصاری را به حضور طلبید. آن مرد انصاری در حالی كه از سر (و صورتش) آب می‏چكید، آمد. رسول الله جفرمود: «شاید ما باعث عجله شما شدیم»؟ گفت: آری. رسول الله جفرمود: «هرگاه عجله‏ای در كار بود یا مجامعت بدون انزال، صورت گرفت، تنها وضو، كافی است»». (قابل یاد آوری است كه این حدیث وحدیث قبلی با حدیث التقاء ختانین منسوخ شده‌اند و قابل عمل نیستند. به فتح الباری حدیث شماره (۲۹۳) مراجعه كنید).