باب (۵): آیا روزه دار در جواب کسی که به او دشنام می‌دهد، بگوید: من روزه هستم؟
۹۱۹- «وعنه س الحديث المتقدم: «كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ إِلاَّ الصِّيَامَ فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ» وقال في آخره: «لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِهِ»».(بخارى: ۱۹۰۴)
ترجمه: «حدیث ابوهریره سقبلاً بیان گردید كه: (خداوند می‌فرماید): هر عملی كه فرزند آدم انجام دهد، برای خودش می‌باشد، جز روزه كه مخصوص من است. و من خودم پاداش آنرا خواهم داد». و در پایان حدیث، پیامبر اكرم جفرمود: «روزه دار، دو بار خوشحال می‌شود: یكی، هنگامی كه افطار می‌كند. و دیگری، زمانی كه با پرودگارش ملاقات می‌نماید، از روزه‌اش شادمان می‌شود»».