باب (۴۹): آنچه دربارۀ قبر رسول اکرم ج آمده است
۶۹۳- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: إِنْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج لَيَتَعَذَّرُ فِي مَرَضِهِ: «أَيْنَ أَنَا الْيَوْمَ؟ أَيْنَ أَنَا غَدًا»؟ اسْتِبْطَاءً لِيَوْمِ عَائِشَةَ، فَلَمَّا كَانَ يَوْمِي قَبَضَهُ اللَّهُ بَيْنَ سَحْرِي وَنَحْرِي، وَدُفِنَ فِي بَيْتِي». (بخارى: ۱۳۸۹)
ترجمه: «از عایشه لروایت است كه: رسول الله جدر بیماری وفات خود، می‌پرسید: «امروز من كجا هستم؟ فردا نوبت كدام خانه خواهد بود»؟ منظورش این بود كه بداند چه روزی نوبت عایشه است. عایشه لمی‌گوید: وقتی كه نوبت من فرا رسید، در حالی كه سر (مبارک) رسول الله جروی سینه من قرار داشت, وفات نمود و در حجره من، دفن گردید».
۶۹۴- «عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ س أنَّهُ قَالَ: تُوُفِّيَ رَسُولُ اللَّهِ ج وَهُوَ رَاضٍ عَنْ هؤلاءِ النَّفَرِ السِّتَةِ، فَسَمَّى السِّتَةَ، فَسَمَّى عُثْمَانَ، وَعَلِيًّا، وَطَلْحَةَ، وَالزُّبَيْرَ، وَعَبْدَالرَّحْمَنِ بْنَ عَوْفٍ، وَسَعْدَ بْنَ أَبِي وَقَّاصٍ، ش». (بخارى: ۱۳۹۲)
ترجمه: «عمر بن خطاب سمی‌گوید: رسول ا لله جهنگام وفات، از این شش نفر، یعنی: عثمان، علی، طلحه، زبیر، عبدالرحمن بن عوف و سعد بن ابن وقاص شراضی بود».