ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۳): این سخن خداوند متعال که می‌فرماید: ما سلیمان را به داوود، عطا کردیم. او بندۀ بسیار خوبی بود زیرا زیاد توبه می‌کرد

۱۴۱۲- «وَعَنْهُ س: أَنَّهُ سَمِعَ رَسُوْلَ اللهِ ج يَقُولُ: «مَثَلِي وَمَثَلُ النَّاسِ كَمَثَلِ رَجُلٍ اسْتَوْقَدَ نَارًا، فَجَعَلَ الْفَرَاشُ وَهَذِهِ الدَّوَابُّ تَقَعُ فِي النَّارِ». وَقَالَ: «كَانَتِ امْرَأَتَانِ مَعَهُمَا ابْنَاهُمَا جَاءَ الذِّئبُ فَذَهَبَ بِابْنِ إِحْدَاهُمَا، فَقَالَتْ صَاحِبَتُهَا: إِنَّمَا ذَهَبَ بِابْنِكِ، وَقَالَتِ الاخْرَى: إِنَّمَا ذَهَبَ بِابْنِكِ، فَتَحَاكَمَتَا إِلَى دَاوُدَ، فَقَضَى بِهِ لِلْكُبْرَى، فَخَرَجَتَا عَلَى سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ، فَأَخْبَرَتَاهُ، فَقَالَ: ائتُونِي بِالسِّكِّينِ أَشُقُّهُ بَيْنَهُمَا، فَقَالَتِ الصُّغْرَى: لاَ تَفْعَلْ يَرْحَمُكَ اللَّهُ، هُوَ ابْنُهَا، فَقَضَى بِهِ لِلصُّغْرَى»».(بخارى: ۳۴۲۷)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: از رسول الله جشنیدم كه فرمود: «مثال من و مردم، مانند مردی است كه آتش بر افروخته است. پس پروانه‌ها و این حشرات در آتش می‌افتند». (و من مانع افتادن آنها در آتش می‌شوم).

و افزود: «دو زن همراه دو فرزند خود بودند كه گرگ آمد و فرزند یكی از آنها را برد. دیگری گفت: گرگ، فرزند تو را برده است. و‌آن یكی گفت: فرزند تو را برده است. سپس برای داوری نزد داود ÷رفتند. او به نفع زن بزرگتر قضاوت كرد. (در حالی كه حق با دیگری بود). آنگاه، نزد سلیمان ÷فرزند داوود رفتند و ماجرا را برایش بازگو نمودند. سلیمان گفت: كاردی بیاورید تا این فرزند را دو نیم كنم و بین آنها تقسیم نمایم. زن كوچكتر گفت: خدا بر تو رحم كند. این كار را نكن. این، فرزند اوست. در نتیجه، سلیمان به نفع زن كوچكتر قضاوت كرد و كودک را به او داد»».