باب (۲۷): تشییع کنندۀ جنازه، چه وقت بنشیند؟
۶۶۰- «عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ س: أَنَّهُ أَخَذَ بِيَدِ مَرْوَانَ وَهُمَا فِي جَنَازَةٍ، فَجَلَسَا قَبْلَ أَنْ تُوضَعَ، فَجَاءَ أَبُو سَعِيدٍ س، فَأَخَذَ بِيَدِ مَرْوَانَ، فَقَالَ: قُمْ، فَوَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمَ هَذَا أَنَّ النَّبِيَّ ج نَهَانَا عَنْ ذَلِكَ، فَقَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ س: صَدَقَ».(بخارى: ۱۳۰۹)
ترجمه: «ابوهریره سروایت می‌كند كه: در تشییع جنازه‌ای، من دست مروان را گرفته بودم و قبل از اینكه جنازه به زمین گذاشته شود، نشستیم. در آن لحظه، ابوسعید سآمد. دست مروان را گرفت و گفت: بلند شو. بخدا سوگند، او (ابو هریره) می‌داند كه رسول الله جاز نشستن، قبل از اینكه جنازه به زمین نهاده شود، منع فرموده است. ابوهریرهسگفت: ابوسعید سراست می‌گوید».