باب (۱۹): پای بند بودن به دو رکعت (سنت) صبح و نفل نامیدن آن
۶۰۹- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ ج عَلَى شَيْءٍ مِنَ النَّوَافِلِ أَشَدَّ مِنْهُ تَعَاهُدًا عَلَى رَكْعَتَيِ الْفَجْرِ».(بخارى:۱۱۶۳)
ترجمه: «ام المومنین؛ عایشه ل، میفرماید: رسول الله جبر هیچ یک از نمازهای نفلی، به اندازه دو ركعت سنت فجر، مواظبت نمیكرد».