باب (۱۰): غسل در جای خلوت و در حالت برهنه و اینکه پوشش افضل است
۱۹۵- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ يَغْتَسِلُونَ عُرَاةً يَنْظُرُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ، وَكَانَ مُوسَى ج يَغْتَسِلُ وَحْدَهُ، فَقَالُوا: وَاللَّهِ مَا يَمْنَعُ مُوسَى أَنْ يَغْتَسِلَ مَعَنَا إِلا أَنَّهُ آدَرُ، فَذَهَبَ مَرَّةً يَغْتَسِلُ، فَوَضَعَ ثَوْبَهُ عَلَى حَجَرٍ، فَفَرَّ الْحَجَرُ بِثَوْبِهِ، فَخَرَجَ مُوسَى فِي إِثْرِهِ يَقُولُ: ثَوْبِي يَا حَجَرُ، حَتَّى نَظَرَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ إِلَى مُوسَى، فَقَالُوا: وَاللَّهِ مَا بِمُوسَى مِنْ بَأْسٍ، وَأَخَذَ ثَوْبَهُ، فَطَفِقَ بِالْحَجَرِ ضَرْبًا». فَقَالَ: أَبُو هُرَيْرَةَ: وَاللَّهِ إِنَّهُ لَنَدَبٌ بِالْحَجَرِ، سِتَّةٌ أَوْ سَبْعَةٌ ضَرْبًا بِالْحَجَرِ».(بخارى:۲۷۸)
ترجمه: «ابو هریره سمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «بنی اسرائیل، برهنه غسل كرده، به یكدیگر نگاه میكردند. اما موسی ÷به تنهایی غسل میكرد. بنی اسرائیل گفتند: بخدا سوگند، چون موسی وَرم بیضه دارد، با ما غسل نمیكند. روزی موسی ÷لباسهایش را در آورد و روی سنگی گذاشت تا غسل كند. آن سنگ، لباسهای موسی ÷را برداشت و فرار كرد. موسی ÷دنبال سنگ به راه افتاد و فریاد زد: ای سنگ! لباسهایم (را كجا می‌بری)؟ تا اینكه بنی اسرائیل موسی را دیدند و گفتند: به خدا سوگند، موسی هیچ بیماری‌ای ندارد. آنگاه، سنگ توقف كرد و موسی ÷لباسهایش را برگرفت و چند ضربه به سنگ زد». راوی می‌گوید: بخدا سوگند، اثر شش یا هفت ضربه، بر روی سنگ دیده شد».
۱۹۶- «وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «بَيْنَا أَيُّوبُ يَغْتَسِلُ عُرْيَانًا، فَخَرَّ عَلَيْهِ جَرَادٌ مِنْ ذَهَبٍ، فَجَعَلَ أَيُّوبُ يَحْتَثِي فِي ثَوْبِهِ، فَنَادَاهُ رَبُّهُ: يَا أَيُّوبُ، أَلَمْ أَكُنْ أَغْنَيْتُكَ عَمَّا تَرَى؟ قَالَ: بَلَى وَعِزَّتِكَ، وَلَكِنْ لا غِنَى بِي عَنْ بَرَكَتِكَ»».(بخارى:۲۷۹)
ترجمه: «ابو هریره سمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «ایوب ÷برهنه مشغول غسل كردن بود كه در آن اثنا، گروهی از ملخ‌های طلایی بر او فرو ریختند. ایوب ÷شروع به جمع آوری آنها در لباسش نمود. پروردگارش به او ندا داد: ای ایوب! مگر من تو را از این چیزهایی كه می‌بینی، بی‌نیاز نساخته بودم؟ ایوب ÷گفت: به عزتت سوگند! بلی. (بی نیاز ساخته‌ای) ولی من از بركات تو بی‌نیاز نیستم»».