باب (۳۲): این گفتۀ خداوند متعال که می‌فرماید: «با آنان بجنگید تا فتنه ای باقی نماند و همۀ دین از آنِ خدا شود» [انفال:۳۹]
۱۷۲۵- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب: أَنَّهُ قِيْلَ لَهُ: كَيْفَ تَرَى فِي قِتَالِ الْفِتْنَةِ؟ فَقَالَ: وَهَلْ تَدْرِي مَا الْفِتْنَةُ؟ كَانَ مُحَمَّدٌ ج يُقَاتِلُ الْمُشْرِكِينَ، وَكَانَ الدُّخُولُ عَلَيْهِمْ فِتْنَةً، وَلَيْسَ كَقِتَالِكُمْ عَلَى الْمُلْكِ».(بخارى: ۴۶۵۱)
ترجمه: «از ابن عمر بروایت است كه از او پرسیدند: نظر شما درباره جنگ دوران فتنه چیست؟ گفت: آیا می‌دانی كه فتنه چیست؟ محمد جبا مشركین می‌جنگید و رفتن مسلمانان نزد آنان، فتنه محسوب می‌شد. و جنگ آنها مانند جنگ شما بخاطر پادشاهی نبود».