باب (۵): میقاتهای حج
۷۶۸- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: أَنَّ النَّبِيَّ ج وَقَّتَ لأَهْلِ الْمَدِينَةِ "ذَا الْحُلَيْفَةِ"، وَلأَهْلِ الشَّأْمِ "الْجُحْفَةَ"، وَلأَهْلِ نَجْدٍ "قَرْنَ الْمَنَازِلِ"، وَلأَهْلِ الْيَمَنِ "يَلَمْلَمَ"، هُنَّ لأَهْلِهِنَّ، وَلِكُلِّ آتٍ أَتَى عَلَيْهِنَّ مِنْ غَيْرِهِمْ، مِمَّنْ أَرَادَ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ، فَمَنْ كَانَ دُونَ ذَلِكَ فَمِنْ حَيْثُ أَنْشَأَ، حَتَّى أَهْلُ مَكَّةَ مِنْ مَكَّةَ».(بخارى: ۱۵۳۰)
ترجمه: «ابن عباس بمیگوید: رسول الله ج"ذوالحلیفه " را برای اهالی مدینه، "جحفه" را برای اهالی شام، "قرن المنازل" را برای اهالی نجد و "یلَملَم" را برای اهالی یمن بعنوان میقات (محل بستن احرام) مقرر فرمود. میقاتهای یاد شده هم برای ساكنین فوق الذكر و هم برای كسانی كه از آن نواحی، برای حج و عمره میروند, معین شده است. و كسانی كه بعد از میقاتها، قرار دارند, از هر جا كه بخواهند, میتوانند احرام ببندند. تا جایی كه برای اهل مكه, شهر مكه، میقات است».