باب (۶): ترک نماز سنت پس از نماز فرض، در سفر
۵۷۸- «عنِ ابْنِ عُمَرَ ب قَالَ: صَحِبْتُ النَّبِيَّ ج فَلَمْ أَرَهُ يُسَبِّحُ فِي السَّفَرِ وَقَالَ اللَّهُ جَلَّ ذِكْرُهُ:﴿لَّقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِي رَسُولِ ٱللَّهِ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ﴾[الأحزاب: ۲۱] ». (بخارى:۱۱۰۱)
ترجمه: «ابن عمر بمی‌گوید: در مسافرتها، همراه رسول الله جبودم. ندیدم كه ایشان ج، سنت بخواند. وخداوند متعال میفرماید: ﴿لَّقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِي رَسُولِ ٱللَّهِ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ﴾[الأحزاب: ۲۱] یعنی رسول الله جبرای شما بهترین نمونه والگو است».