باب (۶): هنگام شنیدن اذان، چه باید گفت؟
۳۶۹- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «إِذَا سَمِعْتُمُ النِّدَاءَ، فَقُولُوا مِثلَ مَا يَقُولُ الْمُؤَذِّنُ»».(بخارى:۶۱۱)
ترجمه: «ابوسعید خدری سمی‌گوید: رسول اكرم جفرمود: «هنگامی كه صدای اذان به گوش شما رسید، كلمات اذان را با مؤذن تكرار كنید»».
۳۷۰- «عَنْ مُعَاوِيَةَ س مِثلَهُ إِلَى قَوْلِهِ: وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ. ولَمَّا قَالَ: حَيَّ عَلَى الصَّلاةِ قَالَ: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ». وَقَالَ: هَكَذَا سَمِعْنَا نَبِيَّكُمْ ج يَقُولُ».(بخارى: ۶۱۲-۶۱۳).
ترجمه: «از معاویه سروایت است كه ایشان، كلمات اذان را تا كلمه «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ»،با موذن، تكرار كرد و همینكه مؤذن به «حَيَّ عَلَى الصَّلاةِ»رسید، در جواب، گفت: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ».و فرمود: شنیدم كه پیامبر جچنین می‌گفت».