ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۱): امید توأم با ترس

۲۰۸۲- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج يَقُولُ: «لَوْ يَعْلَمُ الْكَافِرُ بِكُلِّ الَّذِي عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الرَّحْمَةِ لَمْ يَيْئَسْ مِنَ الْجَنَّةِ وَلَوْ يَعْلَمُ الْمُؤْمِنُ بِكُلِّ الَّذِي عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْعَذَابِ لَمْ يَأْمَنْ مِنَ النَّارِ»».(بخارى: ۶۴۶۹)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: شنیدم که رسول خدا جمی‌فرمود: «اگر کافر، تمام رحمت‌های خدا را می‌دانست، از بهشت، ناامید نمی‌شد. و اگر مسلمان، تمام عذاب‌های الهی را می‌دانست، خود را از آتش، در امان نمی‌دانست»».