ترجمه صحیح بخاری

‏‎‏‏‎‎باب (۴): این گفتۀ خداوند متعال که می‌فرماید: از مهمانان ابراهیم برای آنان بگو

۱۴۰۳- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س: أَنَّ رَسُولَ الله ج قَالَ: «نَحْنُ أَحَقُّ بِالشَّكِّ مِنْ إِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ: ﴿رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَ لَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِي﴾[البقرة: ۲۶۰] . وَيَرْحَمُ اللَّهُ لُوطًا لَقَدْ كَانَ يَأْوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ، وَلَوْ لَبِثْتُ فِي السِّجْنِ طُولَ مَا لَبِثَ يُوسُفُ لاجَبْتُ الدَّاعِيَ»». (بخارى: ۳۳۷۲)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: رسول الله جفرمود: «ما از ابراهیم ÷به شک كردن و طرح این سؤال سزاورتریم كه گفت: پرودگارا! به من نشان بده كه چگونه مردگان را زنده می‌كنی؟ خداوند فرمود: مگر (به این چیز) ایمان نداری؟ ابراهیم گفت: بلی، ولی ‌می‌خواهم قلبم، مطمئن گردد».

همچنین رسول خدا جفرمود: «خداوند لوط را رحمت كند كه به تكیه گاه محكمی (الله) پناه می‌برد. و اگر من به اندازه یوسف ÷در زندان می‌ماندم، دعوت را اجابت می‌كردم». (یعنی اگر از من خواسته می‌شد تا از زندان بیرون شوم، بلافاصله خارج می‌شدم ولی یوسف این كار را نكرد و قاصد را نزد عزیز برگرداند)».