باب (۱۶): خواندن سوره‌های مختلف در نماز
۴۳۹- «عَنْ ابْنِ مَسْعُودٍ س: أنَّهُ جَاءَهُ رَجُلٌ فَقَالَ: قَرَأْتُ الْمُفَصَّلَ اللَّيْلَةَ فِي رَكْعَةٍ، فَقَالَ: هَذًّا كَهَذِّ الشِّعْرِ، لَقَدْ عَرَفْتُ النَّظَائِرَ الَّتِي كَانَ النَّبِيُّ ج يَقْرُنُ بَيْنَهُنَّ، فَذَكَرَ عِشْرِينَ سُورَةً مِنَ الْمُفَصَّلِ، سُورَتَيْنِ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ». (بخارى:۷۷۵)
ترجمه: «ابن مسعود سمی‌گوید: شخصی، نزد من آمد و گفت: دیشب، در یک ركعت، همه سوره‌های مفصل(از ق تا آخر قرآن) را تلاوت كردم. ابن مسعود گفت: آیا قرآن را مانند شعر، تند و با عجله خواندی؟ من سوره‌هایی را كه شبیه هم هستند و رسول الله جهر دوتای آنها را در یک ركعت تلاوت می‌كرد، خوب می‌دانم. سپس، ابن مسعود بیست سوره از سوره‌های مفصل را نام برد و فرمود: هر دو سوره را در یک ركعت، بخوان».