باب (۹): اذان گفتن شخص نابینا در صورتی که کسی وقت اذان را به او بگوید
۳۷۳- «عَنْ ابْنِ عُمَرَ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «إِنَّ بِلالا يُؤَذِّنُ بِلَيْلٍ، فَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يُنَادِيَ ابْنُ أُمِّ مَكْتُومٍ». ثمَّ قَالَ: وَكَانَ رَجُلاً أَعْمَى لا يُنَادِي حَتَّى يُقَالَ لَهُ أَصْبَحْتَ أَصْبَحْتَ».(بخارى: ۶۱۷)
ترجمه: «عبد الله بن عمر میگوید: رسول الله جفرمود: «بلال زمانی اذان میگوید كه هنوز شب است (قبل از طلوع فجر). بنابراین، شما پس از اذان بلال، بخورید و بیاشامید تا اینكه عبد الله ابن ام مكتوم اذان گوید».
عبد الله ابن عمر بمیگوید: عبد الله ابن ام مكتوم نابینا بود، تا او را از طلوع فجر با خبر نمیساختند، اذان نمیگفت».