باب (۲۱): تعلیم زن و فرزندان و زیردستان
۸۳- «عَنْ أَبِي موسى س قَالَ: قَالَ رَسُولُ ج: «ثَلاثَةٌ لَهُمْ أَجْرَانِ: رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمَنَ بِنَبِيِّهِ وَآمَنَ بِمُحَمَّدٍ ج، وَالْعَبْدُ الْمَمْلُوكُ إِذَا أَدَّى حَقَّ اللَّهِ وَحَقَّ مَوَالِيهِ، وَرَجُلٌ كَانَتْ عِنْدَهُ أَمَةٌ فَأَدَّبَهَا فَأَحْسَنَ تَأْدِيبَهَا وَعَلَّمَهَـا فَأَحْسَـنَ تَعْلِيمَهَا، ثُمَّ أَعْتَقَهَا فَتَزَوَّجَهَا فَلَهُ أَجْرَانِ»».(بخارى: ۹۷)
ترجمه: «ابوموسی اشعری سمی‌گوید: رسول الله جفرمود: «سه شخص‌اند كه نزد خدا دو اجر دارند. اول: اهل كتابی كه به پیامبرش و به محمد جایمان بیاورد. دوم: غلامی كه حق خدا و صاحبش را ادا كند. سوم: مردی كه كنیزش را بخوبی تربیت نماید و علم و دانش بیاموزد. سپس او را آزاد نماید و با وی ازدواج كند. هریک از اینها دو پاداش دارند»».