ترجمه صحیح بخاری

باب (۳۲): حفظ علم

۹۸- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: إِنَّ النَّاسَ يَقُولُونَ: أَكْثَرَ أَبُو هُرَيْرَةَ وَلَوْلا آيَتَانِ فِي كِتَابِ اللَّهِ مَا حَدَّثْتُ حَدِيثًا، ثُمَّ يَتْلُو: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ﴾[البقرة: ۱۵۹] . إِلَى قَوْلِهِ ﴿ٱلرَّحِيمُ﴾، إِنَّ إِخْوَانَنَا مِنَ الْمُهَاجِرِينَ كَانَ يَشْغَلُهُمُ الصَّفْقُ بِالأَسْوَاقِ، وَإِنَّ إِخْوَانَنَا مِنَ الأَنْصَارِ كَانَ يَشْغَلُهُمُ الْعَمَلُ فِي أَمْوَالِهِمْ، وَإِنَّ أَبَا هُرَيْرَةَ كَانَ يَلْزَمُ رَسُولَ اللَّهِ ج بِشِبَعِ بَطْنِهِ وَيَحْضُرُ مَا لا يَحْضُرُونَ، وَيَحْفَظُ مَا لا يَحْفَظُونَ».(بخارى: ۱۱۸)

ترجمه: «ابو هریره سمی‌گوید: مردم می‌گویند: ابوهریره احادیث بسیاری روایت میكند. باید بگویم كه اگر این دو آیه در كتاب خدا نمی‌بود هیچ حدیثی برای شما روایت نمی‌كردم. سپس آنها را تلاوت كرد: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ﴾ تا ﴿ٱلرَّحِيمُ﴾(بیگمان كسانی كه پنهان می‌دارند آنچه را كه از دلایل روشن و هدایت فرو فرستاده‌ایم بعد از آنكه آنرا برای مردم در این كتاب بیان نمودیم، اینها كسانی‌اند كه خداوند آنها را نفرین كرده و نفرین كنندگان دیگر (مردم و فرشته) نیز آنها را نفرین می‌كنند، مگر كسانی كه توبه كنند و به اصلاح حال خود پرداخته، (آنچه را كه پنهان می‌داشتند) آشكار سازند، توبه آنان را می‌پذیرم و من بسی توبه پذیر و مهربانم). برادران مهاجر در بازار مشغول تجارت بودند و برادران انصار هم مشغول كشاورزی. اما ابوهریره كاری نداشت و همیشه همراه پیامبر بود و فقط به سیرشدن شكمش بسنده می‌كرد و دنبال علم و دانش بود. جایی كه بقیه حاضر نبودند، او حضور داشت و آنچه را كه دیگران حفظ نمی‌كردند، او حفظ می‌كرد».

۹۹- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّي أَسْمَعُ مِنْكَ حَدِيثًا كَثِيرًا أَنْسَاهُ، قَالَ: «ابْسُطْ رِدَاءَكَ». فَبَسَطْتُهُ، قَالَ: فَغَرَفَ بِيَدَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: «ضُمَّهُ». فَضَمَمْتُهُ، فَمَا نَسِيتُ شَيْئًا بَعْدَهُ». (بخارى:۱۱۹)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: عرض كردم: ای رسول خدا! بسیاری از سخنانی را كه از شما می‌شنوم، فراموش می‌كنم. آنحضرت جفرمود: «چادرت را پهن كن». من چادرم را پهن كردم و ایشان دو مشت در آن گذاشت و سپس فرمود: «آنرا جمع كن». من آنرا جمع كردم. بعد از آن، چیزی را فراموش نكردم».

۱۰۰- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: حَفِظْتُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ج وِعَاءَيْنِ، فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَبَثَثْتُهُ، وَأَمَّا الآخَرُ فَلَوْ بَثَثْتُهُ قُطِعَ هَذَا الْبُلْعُومُ». (بخارى: ۱۲۰)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: دو نوع حدیث از پیامبر جحفظ كردم. نخست، احادیثی كه آنها را روایت و نشر كردم. دوم، احادیثی كه اگر آنها را روایت كنم، این گلویم بریده خواهد شد».