باب (۱۸): سه بار شستن اعضای وضو
۱۲۷- «عن عُثمَانَ بْنِ عَفَّانَ س أَنَّهُ دَعَا بِإِنَاءٍ فَأَفْرَغَ عَلَى كَفَّيْهِ ثلاث مِرَارٍ فَغَسَلَهُمَا، ثُمَّ أَدْخَلَ يَمِينَهُ فِي الانَاءِ فَمَضْمَضَ وَاسْتَنْشَقَ، ثُمَّ غَسَلَ وَجْهَهُ ثلاثاً وَيَدَيْهِ إِلَى الْمِرْفَقَيْنِ ثلاث مِرَارٍ، ثُمَّ مَسَحَ بِرَأْسِهِ، ثُمَّ غَسَلَ رِجْلَيْهِ ثَلاثَ مِرَارٍ إِلَى الْكَعْبَيْنِ، ثُمَّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ تَوَضَّأَ نَحْوَ وُضُوئِي هَذَا ثُمَّ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ لا يُحَدِّث فِيهِمَا نَفْسَهُ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ»».(بخارى:۱۵۹)
ترجمه: «از عثمان بن عفان سروایت است كه ایشان آب خواست و وضو گرفت. نخست، سه بار آب ریخت و دستها را (تا مچ) شست. سپس با دست راستش از ظرف، آب برداشت و مضمضه و استنشاق كرد. یعنی آب در دهان نمود و بینی خود را تمیز كرد. و بعد، سه بار صورتش را شست. آنگاه، دو دستش را تا آرنج، سه بار شست. و در آخر، سرش را مسح نمود و پاهایش را تا قوزک، سه بار شست، و بعد گفت: رسول الله جفرموده است: «هركس، مانند این وضوی من، وضو بگیرد و با اخلاص، دو ركعت نماز بخواند، خداوند تمام گناهان گذشتهاش را مورد عفو قرار خواهد داد»».
وَفِيْ رِوَايَةٍ أَنَّ عُثْمَان س قَالَ: أَلا أُحَدِّثُكُمْ حَدِيثًا لَوْلا آيَةٌ مَا حَدَّثْتُكُمُوهُ، سَمِعْتُ النَّبِيَّ ج يَقُولُ: «لا يَتَوَضَّأُ رَجُلٌ فيُحْسِنُ وُضُوءَهُ وَيُصَلِّي الصَّلاةَ إِلا غُفِرَ لَهُ مَا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الصَّلاةِ حَتَّى يُصَلِّيَهَا». قَالَ عُرْوَةُ: الآيَةَ: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ﴾[البقرة: ۱۵۹] ».
ترجمه: «و در یک روایت آمده است كه عثمان سگفت: ای مردم! حدیثی را از رسول الله جبرای شما بیان میكنم كه اگر آیهای (در قران كریم) نمیبود، آنرا برای شما بازگو نمیكردم. من از نبی اكرم جشنیدم كه فرمود: «هركس، خوب و كامل وضو بگیرد و نماز بخواند، تمام گناهانش تا نماز آینده، بخشوده خواهند شد». عروه میگوید: آیه مورد اشاره، این آیه است: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ﴾یعنی كسانی كه دلایل روشن و هدایتی را كه ما فرو فرستادهایم، پنهان میدارند بعد از آنكه آن را برای مردم در كتاب، بیان و روشن نمودهایم، خدا و نفرین كنندگان، آنان را نفرین میكنند».