باب (۳۱): شب بیداری برای فراگیری علم و دانش
۹۶- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب قَالَ: صَلَّى بِنَا النَّبِيُّ ج الْعِشَاءَ فِي آخِرِ حَيَاتِهِ، فَلَمَّا سَلَّمَ قَامَ فَقَالَ: «أَرَأَيْتَكُمْ لَيْلَتَكُمْ هَذِهِ فَإِنَّ رَأْسَ مِائَةِ سَنَةٍ مِنْهَا لا يَبْقَى مِمَّنْ هُوَ عَلَى ظَهْرِ الأَرْضِ أَحَدٌ»».(بخارى: ۱۱۶)
ترجمه: «عبد الله بن عمر بمیگوید: پیامبر جدر یكی از آخرین روزهای عمر مباركشان پس از ادای نماز عشا، برخاست و فرمود: «امشب را بخاطر بسپارید. زیرا پس از گذشت صد سال از این تاریخ، احدی از كسانی كه روی زمین قرار دارند، باقی نخواهد ماند»».
۹۷- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: بِتُّ فِي بَيْتِ خَالَتِي مَيْمُونَةَ بِنْتِ الْحَارِثِ ل زَوْجِ النَّبِيِّ ج، وَكَانَ النَّبِيُّ ج عِنْدَهَا فِي لَيْلَتِهَا. فَصَلَّى النَّبِيُّ ج الْعِشَاءَ، ثُمَّ جَاءَ إِلَى مَنْزِلِهِ فَصَلَّى أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ، ثُمَّ نَامَ، ثُمَّ قَامَ، ثُمَّ قَالَ: «نَامَ الْغُلَيِّمُ».- أَوْ كَلِمَةً تُشْبِهُهَا- ثُمَّ قَامَ، فَقُمْتُ عَنْ يَسَارِهِ، فَجَعَلَنِي عَنْ يَمِينِهِ، فَصَلَّى خَمْسَ رَكَعَاتٍ، ثُمَّ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ نَامَ، حَتَّى سَمِعْتُ غَطِيطَهُ أَوْ خَطِيطَهُ، ثُمَّ خَرَجَ إِلَى الصَّلاةِ».(بخارى: ۱۱۷)
ترجمه: «عبد الله بن عباس بمیگوید: شبی در خانه خاله ام؛ میمونه بنت حارث؛ همسر پیامبر ج؛ خوابیدم و پیامبر اكرم جنیز در آن شب نزد خالهام بود. آنحضرت جپس از خواندن نماز عشاء به خانه برگشت و چهار ركعت نماز خواند و خوابید. سپس برخاست و پرسید: «پسر بچه خوابید»؟ و یا سخنی مانند این. بعد از آن به نماز ایستاد. من هم سمت چپ ایشان ایستادم. اما رسول خدا مرا سمت راست خود قرار داد و پنج ركعت نماز خواند. بعد از آن، دو ركعت دیگر ادا كرد و خوابید طوری كه صدای نفس ایشان را میشنیدم. سرانجام برای ادای نماز، برخاست و بیرون رفت».