باب (۶۰): این سخن خداوند عز وجل که میفرماید: «ما را از بین نمیبرد مگر روزگار» [جاثیه: ۲۴]
۱۷۵۵- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «قَالَ اللَّهُ ﻷ: يُؤْذِينِي ابْنُ آدَمَ، يَسُبُّ الدَّهْرَ، وَأَنَا الدَّهْرُ، بِيَدِي الأَمْرُ، أُقَلِّبُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ»». (بخارى: ۴۸۲۶)
ترجمه: «از ابوهریره سروایت است كه رسول الله جفرمود: «خداوند عزوجل میفرماید: فرزند آدم مرا ناراحت میكند. یعنی به روزگار دشنام میدهد. حال آنكه من روزگار هستم. كارها در دست من است. شب و روز را من به گردش در میآورم»».