باب (۱۵): حکم صدقه ای که قبل از اسلام بوده است
۷۲۰- «عَنْ حَكِيمِ بْنِ حِزَامٍ س قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَرَأَيْتَ أَشْيَاءَ كُنْتُ أَتَحَنَّثُ بِهَا فِي الْجَاهِلِيَّةِ، مِنْ صَدَقَةٍ، أَوْ عَتَاقَةٍ، وَصِلَةِ رَحِمٍ، فَهَلْ فِيهَا مِنْ أَجْرٍ؟ فَقَالَ النَّبِيُّ ج: «أَسْلَمْتَ عَلَى مَا سَلَفَ مِنْ خَيْرٍ»».(بخارى: ۱۴۳۶)
ترجمه: «ازحكیم بن حزام سروایت است كه عرض كرد: ای رسول خدا! من درزمان جاهلیت، كارهای نیكی از قبیل صدقه دادن, آزاد كردن غلام و صله رحم را بخاطر تقرب به خدا، انجام میدادم. آیا برای آنها اجری به من میرسد؟ آنحضرت جفرمود: بركت همان كارهای خیر بود كه مشرف به اسلام شدی»».