باب (۱۳): هدیه دادن به مشرک
۱۱۵۷- «عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ ب قَالَتْ: قَدِمَتْ عَلَيَّ أُمِّي وَهِيَ مُشْرِكَةٌ فِي عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ج فَاسْتَفْتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج قُلْتُ وَهِيَ رَاغِبَةٌ أَفَأَصِلُ أُمِّي قَالَ: «نَعَمْ صِلِي أُمَّكِ»».(بخارى:۲۶۲۰)
ترجمه: «اسماء دختر ابوبكر بمی‌گوید: در زمان حیات رسول الله جمادرم كه مشرک بود، نزد من آمد. از رسول الله جپرسیدم و گفتم: مادرم به خانه من آمده است و از من انتظار (نیكی و هدیه) دارد. آیا با او صله رحمی كنم؟ رسول الله جفرمود: «بلی، با مادرت صله رحمی كن»». (حق خویشاوندی را رعایت كن).