باب (۵۳)
۲۸۹- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س: أَنَّ رَجُلَيْنِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ ج، خَرَجَا مِنْ عِنْدِ النَّبِيِّ ج فِي لَيْلَةٍ مُظْلِمَةٍ، وَمَعَهُمَا مِثلُ الْمِصْبَاحَيْنِ، يُضِيئَانِ بَيْنَ أَيْدِيهِمَا، فَلَمَّا افْتَرَقَا صَارَ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا وَاحِدٌ، حَتَّى أَتَى أَهْلَهُ».(بخارى:۴۶۵)
ترجمه: «انس ابن مالک سروایت میكند كه: دو تن از یاران رسول الله جدر شبی تاریک از مجلس رسول خدا ج(به قصد خانههایشان)برخاستند. و دو چیز شبیه چراغ، همراه آنها بود كه راهشان را روشن میكرد. هنگامی كه از یكدیگر جدا شدند، آن روشنی، با هر یک از آنها تا رسیدن به خانهاش همراه بود».