ترجمه صحیح بخاری

باب (۱): دربارۀ دعوت پیامبر اکرم ج از امت، به سوی یکتاپرستی

۲۱۹۶- «عَنْ عَائِشَةَ ل: أَنَّ النَّبِيَّ ج بَعَثَ رَجُلاً عَلَى سَرِيَّةٍ، وَكَانَ يَقْرَأُ لأَصْحَابِهِ فِي صَلاتِهِمْ فَيَخْتِمُ بِـ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ﴾ فَلَمَّا رَجَعُوا ذَكَرُوا ذَلِكَ لِلنَّبِيِّ، ج فَقَالَ: «سَلُوهُ لأَيِّ شَيْءٍ يَصْنَعُ ذَلِكَ»؟ فَسَأَلُوهُ، فَقَالَ: لأَنَّهَا صِفَةُ الرَّحْمَنِ، وَأَنَا أُحِبُّ أَنْ أَقْرَأَ بِهَا. فَقَالَ النَّبِيُّ ج: «أَخْبِرُوهُ أَنَّ اللَّهَ يُحِبُّهُ»».(بخارى: ۷۳۷۵)

ترجمه: «عایشه لمی‌گوید: نبی اکرم جمردی را بعنوان فرمانده یک دسته‌ی نظامی، تعیین و اعزام کرد. او كه نماز را برای یارانش امامت می‌کرد، قرائت‌اش را با قل هو الله احد به پایان می‌رساند. آنان هنگام بازگشت، مسئله را برای نبی اکرم جبازگو کردند. پیامبر خدا جفرمود: «از او بپرسید که چرا چنین می‌کند». از وی پرسیدند. گفت: چون در این سوره، صفت خدای رحمان، بیان شده است لذا دوست دارم آنرا بخوانم. نبی اکرم جفرمود: «‌به او بگویید که خداوند هم او را دوست دارد»».